La Fleurie in Oirschot

La Fleurie was voor ons een bekend restaurant dat een plaatsje in de Lekker heeft zolang ik deze volg. Michelin waardeert het restaurant al tien jaar met een Bib en toch hebben we het nog niet eerder bezocht, ik vermoed vanwege de klassiekere stijl. Na een (goede) tip toch eens de menukaart bekeken en hierop kwamen we een interessant geprijsd lunchmenu tegen dat alleen op zondag word geserveerd. Dus maar eens ingeroosterd in ons vakantieschema.

Het ligt binnen onze fiets radius. Een mooie tocht langs het kanaal bracht ons op deze niet te warme zomerdag in het pittoreske Oirschot. Het terras was bij aankomst al behoorlijk gevuld, verrassend! Binnen loop je tegen een mooi groot bloemstuk. De inrichting is redelijk klassiek met een luxe uitstraling. Tafels zijn met een rok, ingedekt met fijn Italiaans linnen en zilveren couverts van het type Hollands glad. De strakke armstoelen zitten goed.

Als aperitief een witte huiswijn, een Pinot Blanc uit de Alsace van Joseph Cattin die goed bevalt. Pieter Deurloo de chef komt zelf het borrel garnituur inzetten en neemt meteen onze wensen op, keurig. Een krokantje van parmezaan met een niet te frisse piccalilly dip, ernaast een gelaagd blokje met milde smaken.

De amuse ronde bestond uit een trio. In een glaasje gazpacho die van mij ietsje kruidiger had mogen zijn. De vijf structuren van pompoen waren prima op smaak. Op een leistenen plaatje een koekje met gelei van olijf en een toefje tomaat, mild met subtiele hartigheid.

De eerste begeleider werd keurig gepresenteerd door Sylvia Streumer de enthousiaste maître die het iedereen naar de zin wil maken, leuk! Uit Australië een Pinot gris Weemala 2014 van Logan, beetje ingetogen aroma met zwoele toets, mooi geconcentreerd in de mond. Uit de keuken een mooie presentatie op een zwart bord. Een van mijn absolute lievelings-combinaties. Een blokje ganzenlever met ertegen een stuk dikke paling, verder een parel van appel crème in een jasje van groene gelei, kogel van ganzenlever mousse een cilinder appelcompote. Afwerking met toefjes gerookte mayonaise, stukjes zoetzure ui en wat borage cressjes. Allemaal erg mooie smaken die uitstekend combineren. De wijn bleef wat op de achtergrond maar was een keurige ondersteuner die goed overeind bleef tegen deze rijkere smaken.

Over op Spaans wit met een Verdejo 2014 van Valdelagunde, aangenaam fris en rijk met in de mond tonen van geel fruit. Uit de keuken een “Paella Royale” gepresenteerd in een turquoise schaaltje. Als basis de rijst met erop gegrilde groentjes, de sappige tomaat in de hoofdrol. Luxe afwerking met Bouchot mosseltjes, gegrilde coquille en twee halve gegrilde langoustinestaartjes in het jasje. Keurige bereidingen, mooie smaken en een prima textuur. Een compliment voor de coquille die hoog op smaak was. De wijn sloot hierbij naadloos aan, toppie.

Uit Californië een Viognier 2013 van Cline, verrassend fris aroma, in de mond tonen van rijp fruit en een hint van vanille. In een zwart schaaltje als basis een plak van de geblancheerde venkelknol met erop sappige, krokant afgebakken griet filet, stukje van de kreeftenstaart, zwart krokantje en “salty fingers” aan tafel afgewerkt met een heldere kreeften bouillon met hierin een subtiele toets van peper. Hele mooie smaken weer, vooral de bouillon was mooi hoog op smaak en een goede balans met de rijke wijn, genieten!

Over naar rood met een Chileense Pinot Noir van 2013 Casas del Bosque, met mooie diepe kleur, in het aroma tonen van rood kersenfruit, lekker sappig met een elegante afdronk, heerlijk. Uit de keuken krokant gebakken zwezerik op een lapje gestoofde sukade, ernaast een groenten garnituur met gebakken blokjes. Aan tafel afgewerkt met een heerlijke eigen saus die keurig aangezuurd was. De zwezerik was perfect gebakken, zelf ben ik normaal iets minder liefhebber van de krokante uitvoering maar deze maakte indruk. Ook de saus die geconcentreerd en fruitig was verzorgde de aansluiting optimale naar de heerlijke wijn. De sukade was om te zuigen en de gebakken blokjes hadden een hele mooie complexe groente smaak. Een prima ronde.

Er kwam een dessert amuse, gepresenteerd door de chef zelf, leuk. Een witte chocolade praline met een vulling van kersencrème.

De dessertwijn was een mousserende Muscat uit Australië van het huis Dunes and Green, met uitbundige mousse en hoog in zijn zuren maar laag in de alcohol. Als proef nog een Essensia van Quady gemaakt van Orange Muscat, met in het aroma en smaak tonen van exotische rijpe citrus. Uit de keuken weer een mooie presentatie op een zwart bord. Vijf verschillende blokjes met verschillende smakencombinaties. Van witbier via abrikoos naar perzik. Bij het witbier was het mousseje een prima ondersteuning, bij de perzik kwam de de Essensia meer tot zijn recht. Ertussen in was het meer de persoonlijke voorkeur hoewel de Electra van Quady misschien de optimale tussenweg had geboden.

Als afsluiter nog een lekkere espresso met een drietal lekkere friandises.

Bediening was zeer goed verzorgd met in de hoofdrol Sylvia Streumer met haar enthousiaste, laagdrempelige en gezellig manier van werken. Ze kent de meeste gasten persoonlijk. Goede uitleg bij de wijnen en gedetailleerde uitleg bij de gerechten. Ondersteund door een ietsje formelere man die keurig volgens de regels werkte. Ook het keukenteam (chef en Sous) kwam enkele keren in actie, leuk!

Prijs-kwaliteitsverhouding was goed tot uitstekend, vijf gangen menu inclusief wijnen €59,50, huiswijn €4,30, en koffiearrangement €5,75.

We waren aangenaam verrast door de ingrediënten keuze daar deze alle tot de persoonlijke favorieten behoren. Navraag leerde dat er niks speciaals was gedaan. Hierdoor dus helemaal blij want dit adres is hierdoor dus echt een aanrader voor de fijnproever en levensgenieter. Een heel ervaren chef met als basis een klassieke stijl die met verfijning en moderne invloeden wordt uitgevoerd tegen, een op zondag middag, hele scherpe prijs. We gaan zeker op herhaling, bedankt!