Le Défi in Sprang-capelle

Eten bij Le Defi is culinair genieten gecombineerd met een wijncursus. Eerst even in de lounge ruimte onze aperitief wijn gedronken een Nederlandse, uit het top jaar 2009 en met een gouden medaille. Het is een Johanniter van het domein hof van Twente, een stuivend fruitige wijn die als aperitief zeer geschikt is, ter vergelijk kregen we nog een proefglaasje Spaanse van de Albarino druif uit het Galicia gebied die rijker was in smaak en bouquet.

De eerste amuse was een glaasje gevuld met Passievrucht met olijf, hierop espuma van aardappel en crumble van brood met wasabi nootjes, een mooie opwarmer.

De tweede amuse was een bekende en is wegens succes weer terug, Reageerbuisje met pure chocolade (meer dan 70% cacao), langoustine bouillon, vanille crème en sabayon van tomaat. Dit moet je door het rietje in een keer naar binnen zuigen, heerlijk. De smaak van de langoustine is duidelijk aanwezig en wordt ondersteund door de chocolade en vanille crème.

We gaan voor de vertrouwde vier gangen lunch met wijnarrangement en dit arrangement bestaat uit telkens twee halve glaasjes bijpassende wijn.

We gaan nu naar het restaurant waar we ten opzichte van vorige keer een nieuwe inrichting tegen komen. Er zijn open witte gordijnen van kunststof in de ruimte gehangen en lederen chesterfield banen om de akoestiek verbeteren. De paarse kleuren zijn verdwenen en hebben plaats gemaakt voor bruin waardoor het wat chiquer is geworden. Een aantal vierpersoons tafels hebben plaats gemaakt voor tweepersoons tafels.

De wijnen voor het voorgerecht worden uitvoerig door Michael (sommelier) geïntroduceerd. Een Griekse van het huis Gerovassiliou 2008 van de druiven Assyrtiko, en de zeldzame Malagousia, hiernaast een wijn van Michaels (en enkele ander sommeliers) eigen productie uit Duitsland, domein Bernhard Eifel van de druif Riesling. Uit de keuken in zeewater gepocheerde heilbotfilet met stukjes kreeftenschaar, groene asperges, limoengelei blokjes, meiknol en specerijen thee en ter decoratie nog wat rozenbladeren. De vis zuigt de thee deels op waardoor de smaak van de vis verrijkt wordt, de combinatie met de Griekse wijn is hierdoor mooier daar deze rijker van smaak is. De geleiblokjes geven fruitige accenten die weer lekker zijn met de Riesling. Een mooie fijne eerste gang.

De wijnen voor het tussengerecht, de hoofdrol is voor de Canadese van Peelee island winery 2008 van de druiven gamay noir en Zweigelt een subtiele rode en de andere is een vollere st. Laurent 2007 uit Burgenland Oostenrijk van het huis Umathum. Hierbij Gekaramelliseerd buikspek met langoustine met krokant jasje, snijboontjes, zoet/zure sjalot, sinaasappel en jus van Sauternes. Aangemoedigd werd om een stukje spek, langoustine en sinaasappel in een hap te combineren en hierna de wijn (Canadese) te proeven. Dat was een waardevol advies, betoverend zelfs en hierin is de sinaasappel de sleutel. Deze combinatie redt het zelfs tot in mijn persoonlijke top 10, mooi.

De wijnen voor het hoofdgerecht komen uit Italië, mijn vrouw heeft runderlende en sukade van het black angus rund met artisjok, rode peper, bataat aardappel, ananas en peulen. Hier heb ik een klein stukje rund van geproefd dat zeker boven verwachting smaakte. Het was rood vlees en ik verwachte een biefstuk smaak maar het vlees leek wel gestoofd en viel uit elkaar en had een kruidige smaak. Ik zelf ben zelf op save gegaan daar ik biefstuk niet zo lekker vind. Ik kreeg Gebraden Grietbot met eekhoorntjesbrood, lamsoren met een vinaigrette van kastanjeboleten, macadamia noten en 5 jaar gerijpte balsamico. Mooie witvis met rijke saus waarin de macadamia duidelijk aanwezig is. De paddenstoelen zijn vol van smaak en vullen de vis aan. De lamsoren smaken ziltig. De mooiste combinatie wordt gemaakt met de witte Falerno del Massico D.O.C. Van de Falanghina druif die het gerecht ondersteund. De rode die ook mooie zuren heeft van Montaribaldi 2008 gaat goed met de paddenstoelen maar is voor de vis iets te dominant. Een mooie gang weer.

Op naar het dessert. Michael komt met twee flessen aan waarvan de vorm Duits is maar hij vertelt nog niet wat het is. Eerst even zelf proeven en dan komt straks de uitleg. Creaties van framboos (gelei, balletje en makaron), champagne ijs, karamel cannelloni gevuld met kwark en limoen druppels. De wijnen vertonen overeenkomsten maar het verschil is de mineralen. De wijnen zijn zeker niet heel zoet en combineren mooi met de fruitige tonen in het dessert. De karamel is iets moeilijker met de wijn te combineren. De wijn met de mineralen heeft mijn voorkeur dit is de Kerpen Wehlener Sonnenuhr Riesling Kabinet (gedeclasseerd) de stokken staan hoger op de heuvel. De ander staat op grond die meer kleihoudend is van Reichsgraf von Kesselstatt 2007. Een mooie afsluiter van de restaurantweek.

De bediening is prima, erg attent en er werd niets over het hoofd gezien. Michael heeft de hoofdrol opgeëist en dit gaat hem prima af, jammer dat ik de gegeven informatie niet allemaal kan onthouden, wat heeft die man kennis van wijn.

Prijs-kwaliteit is top, ten opzichte van vorige keer zijn de begeleidende wijnen iets voordeliger geworden en kosten nu 7,25, de huiswijn 4,25, het extra gerecht lijkt wat kostbaar met 14,50 maar is zijn geld waard. Op naar de volgende keer.