De Waldhoorn in Otterlo

De eerste ontvangst was vriendelijk. Glaasje droge witte wijn besteld, was zeker niet slecht.

Wel een beetje jammer dat ik zelf om de kaart moest vragen.

Vooraf een eigengemaakt groentensoepje. Was erg zout en vet. Het enige verse was de bieslook die er kort voor het serveren ingegooid was. De groenten waren wat blokjes sellerieknol, een enkel erwtje en een spercieboontje en wat wortel. De balletjes waren wel mooi rul.

Toen aan de Otterlose asperges. De schotel. Slechts 5 asperges, dus als aspergeliefhebber nog 3 extra besteld. De asperges werden geserveerd met salade en verschillende soorten aardappelen en hollandaisesaus. De aarappelen bleken bij navraag en in de praktijk verschillende soorten gefrituurde aarappelen te zijn. Toch maar laten komen. FOUTJE!. Bij asperges horen naar mijn mening gekookte krieltjes of hoogstens een puree. De erbij geserveerde salade was fantasieloos. IJsbergsla, plakjes tomaat en wat komkommer en wat ondefinieerbare ingemakte groenten.

Toen de schotel kwam bleek deze duidelijk de nodige tijd onder de warmhoudlamt te hebben gestaan, resulterend in een vel op het kannetje hollandaisesaus. Weinig appetijtelijk dus. Bovendien was mijn extra bestelling vergeten. De erbij geserveerde Riesling was trouwens goed. Mooi fruitig met een hint van groene appeltjes.

De asperges waren iets te lang gekookt en daardoor wat vla van smaak. De alsnog aangerukte extra 3 asperges waren duidelijk wat korter gekookt en prima van smaak en bite. Ze kunnen het dus wel!

Bij de schotel bleek de zalm gerookte zalm te zijn. Niets mis mee, maar ik hoopte op een gepocheerde zalm. Het jammerste was het aardappelgrnituur. Ik had na een dagje fietsen en wandelen op de Hoge Veluwe wel trek, dus toch de aarappeltjes maar aangevallen.. Hierdoor overheersten in mijn nasmaak niet de asperges en boter, maar de frituursmaak van de aardappeltjes. Zo jammer.

Bij het afruimen vroeg de serveerster of alles naar wens geweest was en ze reageerde niet op mijn antwoord Het ging.. Ze vroeg mij niet of ik nog iets na wilde hebben en ging druk aan de slag om af te ruimen, op mijn tafel en de omringende. In het half uur daarna keek ze me een paar keer aan en liep door. Ik hou niet zo van het roepen van personeel, maar na een kwartiertje besloot ik het maar even aan te zien om te kijken of ze enig initiatief naar mij zou tonen. Niet dus.

Uiteindelijk kwam er een oudere serveerster (eigenaresse?) langs die me wel te woord stonnd. Mijn behoefte aan een toetje was toen al lang vertrokken. OK. De als goeddoenertje aangeboden Riesling nog wel tot mij genomen.

Soms kom je ergens in 1 keer 2 keer: de eerste en de laatste keer.