Ramblas in Huizen

Ramblas, Huizen.... Nooit van gehoord!
Voorheen een ander restaurant gevestigd en dus besluiten we op aanraden van een collega van mijn vrouw de stoute schoenen maar eens aan te trekken als door de omstandigheden een etentje buiten de deur de meest aantrekkelijke optie blijkt.
We komen aan om even voor zessen en volgens mij hebben ze de deuren net geopend. Het maakt dan ook nog een wat desolate indruk en we zijn dan ook de eerste gasten. Al vlot verandert de ambiance: de gasten druppelen in rap tempo binnen en hoewel men eigenlijk nog geen gasten verwacht, worden we toch rap voorzien van tafeltje, drankje en menukaart.
Tapas... De kaart verraadt ook gerechten als spareribs (die ik even later een tafeltje verder watertandend voorbij zie komen!) maar wij gaan voor het tapasmenu van de chef dat bestaat uit acht koude en acht warme gerechtjes. Wil je iets buiten hetgeen de kok voor je bedacht heeft, dan moet je dat betalen, maar wil je wat extra, dan kan je gratis bijbestellen. Uiteraard wordt er met voorkeuren en allergieën rekening gehouden. Nu hebben wij moeite met tonijn (wat op een afschuwelijke manier gevangen wordt), kikkerbilletjes (levend afgesneden van de kikker in kwestie) en mijn vrouw kan geen mosselen verdragen, maar verder laten wij ons verrassen. Een aangename verrassing kan ik verklappen. De bediening is uitermate vriendelijk en geeft ons uitleg over het hoe en waarom van het menu.
De koude tapas-gerechtjes komen allemaal tegelijk en aangezien we liever niet willen 'bunkeren' vragen we of de warme gerechtjes met fases kunnen worden opgediend. De bediening is ons zonder morren ter wille. Heerlijk! De gerechten zijn helemaal áf! We genieten en al we klaar zijn wordt nogmaals aangegeven dat we gratis nog wat bij kunnen bestellen. We kiezen dan - ten overvloede: de honger is dan echt wel gestild - iets wat we aanwijzen en we krijgen nogmaals een heerlijke portie zaligheden. De saus is echter té lekker om zonder meer terug te sturen en dus vragen we om twee reepjes brood om ook hiervan te kunnen genieten. Geen probleem weer en we krijgen zonder morren na enig wachten een hele schaal versgebakken brood om de laatste restjes hebberigheid weg te kunnen dippen...
Volstrekt gelaafd en verkwikt vragen we om de rekening. Die is bijna beschamend laag. Zelden zo spontaan zoveel fooi gegeven, maar het was ieder eurocent waard!
Helemaal niets te klagen? Nee, ook dat weer niet: we kijken uit op een slordig graskleed op het terras. Maar dan houdt de kritiek al vlot op. Ze zullen ons hier zeker vaker kunnen begroeten!