Villa la Ruche in Voorburg

Na te hebben gelezen in de gids van Gault Millau dat dit restaurant zestien punten als waardering kreeg, hebben we de stoute schoenen maar eens aangetrokken en een tafeltje voor twee gereserveerd. Wellicht is dit restaurant niet zo bekend als top locatie, maar dat hoeft uiteraard niet te betekenen dat het niet goed zou kunnen zijn.

We hebben gekozen voor het zeven-gangen menu "jeunes restaurateurs" incl. bijpassend wijn-arrangement. Ik was erg benieuwd naar wat de jonge sommellier zijn gedachte en smaak zou zijn bij de gerechten.

Als amuse kregen we een ravioli, gevuld met duxelles en kwartel met daaromheen een schuim/soep van bospaddenstoelen. De ravioli was mijns inziens iets te dik wat afbreuk deed aan de smaak van de vulling. Zonde! Na de vulling geproeft te hebben zonder het deeg, was de textuur best aardig en i.c.m. het schuim best redelijk op smaak. Niet heel spannend, maar zeker niet verkeerd.

Als eerste gang een coquille met verschillende bereidingen van aardappel, creme van truffel en een gefrituurd hennenei. Qua opmaak oogt het bord vrij simpel. De verschillende bereidingen van aardappel waren lekker en goed op smaak. De cuisson van de coquille was prima, maar er was niet echt iets wat er uit sprong bij dit gerecht.

Hierna de volgende gang, namelijk tonijn, livar ham, salade van aardappel, radijs, schuimpje van radijs en creme van avocado.
Hier werden wij al een stuk enthousiaster van. Prima gerecht, goed op smaak en smaakcombinaties die spannend te noemen waren. Ook qua opmaak een bord wat je nog eens zou bestellen.

Vervolgens kregen we griet, cocoblanc bonen, saus van madeira en ganzenlever. De cuisson van de vis was iets doorgeslagen wat resulteerde in wat drogere stukken en dat was jammer. De saus van madeira was goed op smaak. De cocoblanc bonen vormden voor mij persoonlijk geen mooi geheel met het gerecht qua textuur, buiten dat de vis net zo droog was. Jammer, er zit meer potentie in dit gerecht.

Over naar de volgende gang, ree, wortel en aardappel met een jus van laurier. Qua opmaak was dit bordje ook weer uitstekend, net als de tonijn. De garing van de ree uitmuntend. Goed op smaak en de jus van laurier doet goed zijn werk. Een erg lekkere jus waar ik gelukkig nog scheutig van kon bijschenken daar het karafje op tafel werd bijgezet. Prima! Het gerecht vormde een mooi geheel qua smaken en dit stemde ons dan ook blij.

Het eerste "na-gerecht" kwam al snel, wat ganzelever, calvados en appel bleek te zijn. Goed op smaak, de garing van de ganzenlever uitstekend en vormde een mooi geheel. Niet spannend, wel erg lekker!

Normaal zou een bordje kaas onderdeel zijn van het menu, echter daar wij niet echte kaasliefhebbers zijn dus gevraagd om een ander gerecht.
Dat werd.................................

Tussendoor kregen we nog een martini glas met creme van kokos, stukjes friszoetzure appel als opfrissertje. Leuk geserveerd in het glas, qua opmaak had het iets netter gekund.

Als final desert souffle van kwark met daarnaast diverse bereidingen van chocola en caramel. De souffle was prima bereid en goed op smaak, echter had deze van mij achterwege kunnen blijven. Voegde totaal niets toe aan de diverse bereidingen van chocola en caramel, wat op zichzelfstaand al een prima desert was, ook qua portionering. Opmaak van de chocola/caramel was meer dan prima en los geserveerd van de souffle. Gewoon een goed desert.

De wijnen:
De kaart was niet heel uitgebreid, met hier en daar een interessante fles. Wil je qua niveau omhoog, zal hier zeker aandacht aan geschonken moeten worden. Streken als Pauillac en Saint-Emilion ontbraken zelfs op de kaart. Nu hoeft niet ieder restaurant een scala aan Lafite of Mouton te hebben, maar een fles Pichon Longueville, Pontet Canet of Clerc Milon zou de Bordeaux kaart meer completeren in mijn optiek. Voorts zijn deze ook nog eens redelijk betaalbaar. Dit geldt eigenlijk ook een beetje voor het aanbod van de Margaux en Pomerol streek. De wijn geschonken bij het eerste gerecht (moet eerlijk bekennen dat ik de wijnen bij naam niet meer weet) overheerste volledig en veegde het gerecht compleet weg. De sommelier is nog erg jong en dat is ook te zien aan zijn keuzes, die in sommige gevallen (de wijn bij de tonijn en de ree) leuk en goed uitpakken, maar soms ook niet. Ook de PX is een leuk glaasje om geserveerd te krijgen bij de ganzenlever met appel. De wijn bij het laatste desert gaf een onprettig mondgevoel bij de souffle en beet echt in je tong, daar waar het bij de chocola prima paste. Nog een reden dus om de souffle achterwege te laten.

Qua bediening was te merken dat het hier nog een zeer jonge brigade betreft. Bij sommige tafels bleven de borden wel erg lang staan en werd de dame niet altijd eerst geserveerd. Kleine aandachtspuntjes die ons persoonlijk niet stoorden, maar wil je als restaurant zijnde groeien (wat blijkt uit de keuken) zul je ook hier op ten duur aandacht voor moeten krijgen. Het personeel is verder uitermate vriendelijk, enthousiast en vinden het leuk om je een goede avond te bezorgen, wat wij ook zeker hebben gehad. Villa La Ruche heeft nog zeker stappen te maken, zowel met de witte als de zwarte brigade, maar potentie zit er zeker in. Zestien punten van Gault Millau vind ik echt te hoog, wij zouden dit eerder inschatten op twaalf.