Pavarotti in Rotterdam

Wat een verschrikkelijke tent!
Tijdens binnenkomst klonk er een luid geschreeuw, wij dachten minstens dat er ruzie was binnen.
Eenmaal binnen, over die verschrikkelijke trap, stond de eigenaar luid te praten tegen zijn personeel.

Wij werden eindelijk opgemerkt en naar een tafeltje gebracht.
Het interieur is zwaar verouderd, de spinnenrag hangt aan het plafond, de jassen van het personeel hangen aan de kapstok die volgens mij voor de klanten bedoeld is.

Eenmaal op de plek hadden we beiden al een naar gevoel.
Zullen we nu weg gaan of toch maar eten bestellen?
Uiteindelijk toch maar gebleven, we vonden het beiden een beetje respectloos om op te staan en weg te gaan.
Maar goed, veel respect hadden ze ook niet voor ons, want het personeel bleef luid met elkaar praten en schreeuwen.

Uiteindelijk toch besteld. Ice tea (weet niet wat het was maar zag er niet uit), stokbrood met kruidenboter.
Kruidenboter was zacht. Niet gestold zoals het hoort, maar zacht. Was net saus. De smaak was in tegenstelling tot de rest best te doen.

De rest van de gerechten die volgden waren walgelijk. Droge pizza met zure saus, was niet te eten.
We hebben beiden ons bord niet leeg gegeten, zeker nog de helft overgelaten.
De ober durfde ons ook niet te vragen of het gesmaakt had.
Hij zag aan het overgebleven eten dat dit zeker niet naar wens was.

Wie ooit denkt : lekker goedkoop tentje, ik ga eens kijken.
Loop er met een grote boog omheen.

De naam van het restaurant is Pizzeria Pavarotti, maar het is die naam niet waard.